Idealne matki Cały Film ONLINE Pobierz PL LINK W OPISIE. dm_5270cdf153b8f. 2:21. (2010) Pobierz Cały Film Lektor PL [Najlepsza Jakość] dm_523cad2ca6f0c. 0:13.
Dwie piękne gwiazdy Hollywood (dwukrotnie nominowana do Oscara Naomi Watts i nominowana do Złotego Globu za rolę w filmie "Forrest Gump" Robin Wright) i dwaj aktorzy młodej generacji (znany z serii "Zmierzch" Xavier Samuel oraz James Frecheville, nominowany do nagrody Amerykańskiego Instytutu Filmowego za główną rolę w głośnym "Animal Kingdom" ) w odważnym i łamiącym tabu filmie reżyserki "Coco Chanel". "Idealne matki" to ekranizacja inspirowanego prawdziwą historią opowiadania laureatki literackiej Nagrody Nobla – Doris Lessing. Autorem scenariusza jest Christopher Hampton, zdobywca Oscara za "Niebezpieczne związki". Lil i Roz znają się od dziecka. Obie mieszkają w sąsiadujących ze sobą domach położonych nad samym oceanem. Lil od niedawna jest wdową, a mąż Roz wyjechał na południe do pracy na Uniwersytecie w Sydney. Każda z kobiet ma syna. Obaj są atrakcyjnymi młodymi mężczyznami o perfekcyjnych sylwetkach, którzy całymi dniami surfują i opalają się na niewielkiej plaży. Ten sielankowy spokój już wkrótce zostanie zburzony przez huragan emocji i pożądania. Wszystko zacznie się od namiętnego pocałunku jednego z synów… z matką drugiego.
Tubelight cały film po polsku za darmo roy movies. Oktober 06, 2019. Tubelight Gatunek :Dramat, Wojenny Rok produkcji :2017-06-22 Runtime : 136 Minutes
Skaliste wybrzeże Australii. Pełne słońce, seledynowe morze i dwie kobiety leżące na, niemal bezludnej, plaży. „Czy my to zrobiłyśmy?” – pyta jedna z nich, przyglądając się młodym surferom. „Tak, to nam się udało” – z dumą w głosie odpowiada druga. Czekający na dobrą falę chłopcy to ich synowie. Kamera fetyszyzuje ich ciała, prezentowani są niczym młodzi bogowie. Gdy biegną po skąpanej w słońcu plaży, widzimy w zbliżeniu jak krople wody odbijają się od ich opalonej, jędrnej skóry. „Są piękni” – zgodzą się ze sobą Lil i Roz, przyjaciółki z dzieciństwa. Bardzo sobie bliskie, przez otoczenie uważane nawet za parę. Ich synowie również są dla siebie najlepszymi przyjaciółmi. Niczym jedna wielka rodzina. Mieszkają obok siebie w nowocześnie zaprojektowanych, acz przytulnych domach stojących tuż nad brzegiem morza. Warunki, w których rozgrywa się ta historia, to właściwie raj na ziemi – idealni ludzie, idealna pogoda, idealne zajęcia (Roz prowadzi galerię sztuki, Lil zajmuje się sprzedażą jachtów). Trudno byłoby uwierzyć, że tym kobietom może czegoś brakować. A jednak… Pewnej nocy idylla zostaje zakłócona. Roz daje się uwieść synowi swojej przyjaciółki i idzie z nim do łóżka. Syn Roz, widząc, co zaszło, najpierw nie może znaleźć sobie miejsca. Mówi o wszystkim Lil. Oboje nie wiedzą, jak się do tego odnieść, trudno im uwierzyć w to, co się stało. Aż w końcu sami spędzają razem noc. Nie kończy się jednak na pojedynczych chwilach słabości. Jedna z kobiet jest wdową, mąż drugiej wyjechał do pracy w innym mieście – namiętność jest właśnie tym, czego brakuje ich „idealnym życiom”. Sytuacja ta rozpoczyna czteroosobowy układ, oparty nie tylko na seksie, ale też specyficznej, familijnej relacji między przyjaciółkami i ich synami. Trudno nie zgodzić się z tym, że punkt wyjścia filmu jest co najmniej intrygujący. Kontrowersyjny scenariusz na podstawie opowiadania noblistki Doris Lessing (które z kolei ponoć oparto na faktach) mógł być przepustką do powstania naprawdę oryginalnej, angażującej produkcji. Ten potencjał nie został jednak w pełni wykorzystany. Trudno powiedzieć, jakie były intencje pani reżyser, Anne Fontaine („Coco Chanel”) – moim zdaniem, nie do końca wiedziała, w jaką stronę chce pchnąć tę historię. Ciekawy temat traktowany jest przez nią dość powierzchownie. Niektórzy recenzenci tłumaczą, że stara się być obiektywna, że próbuje unikać osądzania swoich postaci… Z drugiej strony, daleka jest też od dokumentalnego podejścia. Tworzy na ekranie bardzo specyficzny, poniekąd sztuczny, nieznany widzowi świat, ale nie pozwala się w niego zagłębić. Ostatecznie, intrygujący punkt wyjścia filmu, jest też jego punktem dojścia (co podsumowane jest zresztą finałową sceną-klamrą). „Idealne matki” to po prostu losy kontrowersyjnej relacji dwóch kobiet i ich synów na przestrzeni lat. Tylko tyle. A może jednak „aż”? Trzeba przyznać, że Fontaine swoim anglojęzycznym debiutem potwierdza, że ma fach w ręku. Dobrze radzi sobie z przeskokami czasowymi, umie wytworzyć specyficzny klimat, świetnie też prowadzi aktorów. Wcielające się w matki, Naomi Watts i Robin Wright, tworzą tutaj naprawdę udane, kontrastujące ze sobą kreacje. Zwłaszcza ta druga, jako opanowana i racjonalna, a jednocześnie łaknąca uczucia Roz, daje tu popis swoich umiejętności. Cieszy to tym bardziej, że Wright od dłuższego czasu nie miała do zagrania tak dużej, ciekawej roli. Tym razem dostała swoją szansę i w pełni ją wykorzystała. Obie aktorki musiały też zmierzyć się z trudnymi scenami erotycznymi, nakręconymi jednak z klasą i smakiem. Nieco gorzej wypadają na ich tle panowie – znany z „Królestwa zwierząt” James Frecheville oraz Xavier Samuel, ulubieniec nastolatek z trzeciej części „Zmierzchu”. Prawdą jest jednak, że nie mieli tu dużo do zagrania. Ich postaci są dość jednowymiarowe, sztuczne, przypominają żywe posągi. I tutaj właśnie zaczyna się największy problem „Idealnych matek”. W tę historię (choć niby prawdziwą) po prostu się nie wierzy. Podczas oglądania w głowie powstaje zbyt wiele pytań. Na przykład, czy chłopcy rzeczywiście nie znają atrakcyjnych dziewczyn w swoim wieku? A jeśli tak, to dlaczego nie są nimi zainteresowani? Aż do wyjazdu jednego z synów do Sydney, nie mamy możliwości oglądania ich w szkole lub wśród znajomych. Wygląda to tak, jakby spędzali czas tylko w dwójkę, surfując i opalając się. Oczywiście, można było tę kwestię wytłumaczyć trzymaniem ich pod kloszem idealnego życia, specyficzną relacją matek, mającą swój początek w dzieciństwie itd. – w filmie nie ma jednak nawet cienia takiej drogi interpretacji. Trudno przejąć się też kulminacyjnym punktem historii – zagrożeniem w postaci osądu otoczenia. O nim bowiem tylko się mówi. Jedna z matek powtarza o „przekroczeniu granicy”, boi się oceny sąsiadów, a tak naprawdę, oglądając film ma się wrażenie, że ci sąsiedzi nie istnieją. Te konkretne warunki, czyli sztucznie wykreowana, idealna do bólu, rajska wysepka, to przecież nie miejsce dla ograniczonych, tępiących cudzy styl życia ludzi. Świat przedstawiony na ekranie (przepięknie sfotografowany przez Christophe’a Beaucarne’a) jest aż zbyt cudowny, by uwierzyć, że mogą w nim istnieć tego typu problemy. Sytuacji nie poprawiają też dialogi. Christopher Hampton, scenarzysta „Niebezpiecznych związków” i „Pokuty”, tym razem odstawił fuszerkę. Niektóre rozmowy bohaterów do żywego przypominają wymiany myśli z „fabularnych” filmów porno. Ponadto, są tutaj sceny tak absurdalne i przypadkowe, że wywołują niezamierzone wybuchy śmiechu widowni. Tego typu wpadki, przy temacie tak kontrowersyjnym i wymagającym delikatnego podejścia, bolą niestety podwójnie. Mimo wszystkich grzechów „Idealnych matek”, to wciąż kawałek całkiem niezłego kina. Mamy tu do czynienia z typowo europejską (w tym wypadku, francuską) produkcją, o tyle wyjątkową, że po angielsku, dziejącą się w Australii, z tamtejszymi aktorami oraz jednym wyjątkiem w postaci Robin Wright prosto z Hollywood. Jest tu ciekawy temat, są piękne zdjęcia, dobre kreacje aktorskie – trudno odmówić temu filmowi pewnego smaku i elegancji. Na plus zaliczyć także trzeba to, iż oba związki nie zostały przedstawione według tego samego schematu, ale wręcz z zaznaczeniem dzielących ich różnic. Tym bardziej szkoda, że film nie wykorzystuje do końca swojego potencjału. Nie zmusza do myślenia, wszelkie pytania ucina prostym „bo tak”. Dopiero końcówka korzysta z jakiegokolwiek ciągu przyczynowo-skutkowego, przybiera poważniejszy ton i daje szansę na analizę przedstawionej historii. Wydaje się jednak, że to za mało i za późno. Ostatecznie, film ten jest przede wszystkim stylowo nakręconym, estetycznym obrazkiem. Intryguje jedynie na początku. Potem – nuży, śmieszy, dziwi, a wszystkie te emocje są dość letnie. Wszechobecna w „Idealnych matkach” australijska woda okazuje się nie być tajemniczym, wielkim, wzburzonym oceanem, ale lazurową, piękną, acz płytką sadzawką.
Mamy i matki Odcinek 1. Obejrzyj ten oraz 14286 innych filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów! Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. Historia niezwykłej przyjaźni dwóch różnych kobiet, których życiowe drogi niespodziewanie splatają się. Turcja, lata 70. Kader całe dotychczasowe życie mieszkała w małej wiosce w
Kino / Zapowiedzi / IDEALNE MATKI oryginalny tytuł: ADORE premiera kinowa: 28 lipca 2022 gatunek: Fabularny, Romans produkcja: Australia, Francja 2013 reżyseria: obsada: Dwie piękne gwiazdy Hollywood (dwukrotnie nominowana do Oscara Naomi Watts i nominowana do Złotego Globu za rolę w filmie „Forrest Gump” Robin Wright) i dwaj aktorzy młodej generacji (znany z serii „Zmierzch” Xavier Samuel oraz James Frecheville, nominowany do nagrody Amerykańskiego Instytutu Filmowego za główną rolę w głośnym „Animal Kingdom”) w odważnym i łamiącym tabu filmie reżyserki „Coco Chanel”. „Two Mothers” to ekranizacja inspirowanego prawdziwą historią opowiadania laureatki literackiej Nagrody Nobla – Doris Lessing. Autorem scenariusza jest Christopher Hampton, zdobywca Oscara za „Niebezpieczne związki”. Lil i Roz znają się od dziecka. Obie mieszkają w sąsiadujących ze sobą domach położonych nad samym oceanem. Lil od niedawna jest wdową, a mąż Roz wyjechał na południe do pracy w Uniwersytecie w Sydney. Każda z kobiet ma syna. Obaj są atrakcyjnymi młodymi mężczyznami o perfekcyjnych sylwetkach, którzy całymi dniami surfują i opalają się na niewielkiej plaży. Ten sielankowy spokój już wkrótce zostanie zburzony przez huragan emocji i pożądania. Wszystko zacznie się od namiętnego pocałunku jednego z synów… z matką drugiego.
1 godz. 52 min. 6,3 21 761. ocen. Lil i Roz przyjaźnią się od dziecka. Obie mają dorastających synów. Wkrótce obie wdadzą się w romans z synem tej drugiej.
Prawdę mówiąc, ta recenzja jeszcze wczoraj wyglądała całkiem inaczej. Od samego początki do końca była negatywna. Zabrałam się za nią, kilka minut po zakończeniu seansu. Dobrze, że zdenerwowałam się tym filmem tak bardzo, że postanowiłam ochłonąć przed jej publikacją. Dziś rano wstałam i okazało się, że przespałam się z tematem i filmem, a dziś całkiem inaczej go postrzegam. Owszem, " Idealne matki" w reżyserii Anne Fontaine, to film kontrowersyjny, a po jegoz akończeniu na usta cisną się różne słowa i powoduje dyskusje, ale nie jest aż tak tragiczny jak myślałam kilka minut po jego zakończeniu , i nie jest też " dnem", jak niektórzy sądzą. Zacznijmy od tego, że film powstał na podstawie powieści autorki nagordzonej w 2007 roku Noblem Literackim, Doris Lessing. Sama autorka, słynie głównie z tego, że" jej epicka proza jest wyrazem kobiecych doświadczeń. Przedstawia je z pewnym dystansem, sceptyzmen, ale też z ogniem i wizjonerską siłą". Takie właśnie było uzaasadnienie Komisji Noblowskiej. Jak już wspomniałam, cieszę się, że przespałam się z tą recenzją, bo gdybym umieściła ją wczoraj, musiałabym ją zmieniać. Zatem o czym jest film? Uwaga, będę spoilerować! I to dużo, bo chcę żebyście zrozumieli czego zmieniłam zdanie, co mnie na początku oburzyło. Historia jest bardzo prosta. Lil (Naomi Watts) i Roz ( Robin Wright ) przyjaźnią się od dziecka. Zawsze razem, wszędzie razem, tylko one dwie nikt więcej. Mieszkają nad morzem, bardzo blisko siebie. Wspierają się w ciężkich chwilach, kiedy mąż pierwszej z nich umiera. Każda z nich ma syna. Chłopcy wychowują się razem, są przyjaciółmi a nawet można powiedzieć, że są jak bracia. Inaczej, dzięki bliskiej przyjaźni ich matek, każdy z nich ma dwie matki. Chłopcy rosną, cały czas koło swoich mam, każdą chwile i czas spędzają razem. W pewnej chwili, złapałam się na tym, że bardziej wyglądają jak zgrana paczka przyjaciół niż rodzina. Oczywiście, nie było by w tym nic kontrowersyjnego, gdyby nie fakt, że prędzej czy później owa relacja przeistoczy się w coś bardziej poważniejszego. Mianowicie, każda z matek wchodzi w romans z synem drugiej. Ale, żeby tego było mało, one to pochwalają, nawet rozmawiają między sobą o przeżyciach seksualnych i dowcipkują , że " pewnego dnia, muszą się chłopaki nimi znudzić". Tu po prostu, przeżyłam szok. Nie mieściło mi się to w głowie. Nie wyobrażam sobie, że moja przyjaciółka, która uczestniczy w wychowaniu mojego syna, widzi jak rośnie nagle wchodzi z nim w romans. Jest to dla mnie abstrakcja! Ale jak widać, na głównych bohaterkach nie robi to wrażenia, miałam dziwne przeczucie, że nie tylko im to nie przeszkadzało, wręcz nawet była im ta zamiana synami na rękę. Oczywiście, one debatowały, że przesadziły, że musi się to skończyć, ale jakoś tego nie robiły. Mówiłam, że film kontrowersyjny? Mówiłam. Po seansie, byłam oburzona, zachowaniem matek. Ogólnie oburzona samym nawet tytułem. Jakie to one idealne były? Żadna matka nie pozwoliłaby swojej przyjaciółce, która była matką dla jej syna, iść z nim do łóżka. Na Boga, jakiś odruch, jakaś interwencja z jej strony powinna być. Ale nie u naszych filmowych matek. One sobie stwierdziły, że czują się wspaniale w objęciach młodego syna przyjaciółki. Lil, to nawet była zazdrosna kiedy Tom - syn Roz ( w tej roli James Frecheville) wyjechał na miesiąc do Sydney by reżyserować sztukę i przez telefon opowiadał jej o nowo poznanych ludziach. Sielanka, nie mogła trwać zbyt długo, bo przecież chłopaki młode są, więc siłą woli musieli poznać kogoś młodszego, zakochać się. Tak też się stało. Tom, będąc w Sydney poznał młodą aktorkę, z którą łączyły go bliskie stosunki, a gdy okazało się że ona jest w ciąży, postanowił się z nią ożenić. Przez co Lil poszła w odstawkę. Jej przyjaciółka, chcąc być solidarna postanawia zostawić jej syna - Iana ( w tej roli Xavier Samuel), który tak naprawdę nikogo nie poznał i był szczerze zakochany w Roz. Skutki tego zdarzenia są, jak dla mnie śmieszne. Nagle one spotykają się z synami i jakby nigdy nic, oznajmiają im, że romans czas zakończyć, bo chcą być teraz " dobrymi matkami a w przyszłości wspaniałymi teściowymi i babciami". Myślałam, że się przewrócę. Ian, ze złości ma wypadek, problemy z nogą. Na rehabilitacjach poznaje dziewczynę, której nie kocha, ale będąc z nią chce zapomnieć o Roz. Ona zachodzi w ciążę, i tym sposobem każdy z synów zostaje tatą. Mija bodajże 8 lat, matki są rozpieszczającymi wnuczki babciami, ale okazuje się, że to było by za kolorowo i za pięknie, bo przecież ich piękni synowie, których porównują do Bogów, mogliby być szczęśliwi w związkach. Nagle uczucie, matek i synów powraca, przez co oburzone połówki chłopaków zabierają dzieci i nie chcą ich znać, a oni szczęśliwie żyją dalej w hermetycznie zamkniętym świecie, w którym są tylko oni - matki i synowie. I to jest cały film. Po jego zakończeniu byłam okrponie oburzona. Nawet piękne widoki uchwycone w filmie, nie pomogły. Cały czas w głowie, chodziła mi myśl, jak one mogły? Jak postąpiłabym ja? Przespałam się i dziś rano wstałam i zrozumiałam, że bardzo źle odebrałam ten film. Dziś stwierdzam, że film pomimo że jest kontrowersyjny jest naprawdę bardzo dobry. Może nie jest arcydziełem, ale jest naprawdę dobry. Zacznijmy od początku. Tak naprawdę, to Ian szczerze zakochał się w Roz. Nic na to nie poradzimy, serce nie sługa. Miłości się nie wybiera, a że matka to pochwaliła - to tylko, utwierdziło mnie w przekonaniu, iż pomimo Ian zakochał się w najlepszej przyjaciółce matki, ona zaakceptowała to. Nie ze względu, że sama zakochała się w synu Roz. Bo to tak nie było. Po prostu zaakceptowała to, bo znała swoją przyjaciółkę najlepiej i wiedziała, że pomimo różnicy wieku jaka łączy parę, to Roz jest dobrą kandydatką dla jej syna. Bo chyba, każda z nas marzy by teściowa ją zaakceptowała. Teraz widzę to, że Ian wiedział dobrze co robi. Wiedział, że Roz jest przyjaciółką jego matki, ale pomimo to zakochał się w niej i walczył o to, co można było zauważyć w późniejszych scenach, kiedy wypomina Tomowi, że on był wierny jego matce i nie "przespał się z inną". Miał mu za złe, że przez Toma, związki z matkami się rozpadły, że przez niego nie może być szczęśliwy z Roz. Natomiast związek Toma i Lil, powstał w sumie przypadkowo. Tom, widząc jak Ian "zabawia się" z jego matką, postanawia zemścić się na nim, robiąc to samo z Lil, jednak ona się opiera. Ta miłość, rodziła się powoli. Lil, długo była samotna i po nocy spędzonej z Tomem, zrozumiała że długo była sama i czuje się szczęśliwa w ramionach mężczyzny. W ramionach młodego mężczyzny. Tutaj, miałam mieszane uczucia, bo o ile w przypadku Roz i Iana, czułam że jest to szczere, tak w przypadku Toma i Lil, czegoś mi brakowało. Jeszcze zachowanie Toma, który w Sydney daje się uwieść innej, podczas gdy Lil szaleje ze smutku. I scena kilka lat później, powrót tej namiętności między Tomem a Lil, który powoduje że życie żon i dziewczyn chłopaków, wywraca się do góry nogami. Tak, bo okazuje się, że pomimo, iż matki umówiły się, że zerwą z synami, to tak naprawdę Lil z Tomem, spotykali się potajemnie. Kiedy Ian to odkrył, przybiegł od razu do Roz i wykrzyczał jej prosto w twarz, że zostali oszukani, rozdzieleni kiedy tak naprawdę, druga para spotykała się ze sobą. Widać było w jego oczach cierpienie, że na tyle lat został rozdzielony z Roz. To właśnie wtedy, zrozumiałam, że on się zakochał w niej prawdziwie. Oczywiście, świadkami tego wybuchy były matki dzieci chłopaków, które szybko ulotniły się z domu zabierając dzieci i obiecując, że dziewczynki nigdy nie zobaczą się już z ojcami jak i babkami. Sytuacja w filmie jest naprawdę abstrakcyjna. Przecież, trudno jest sobie wyobrazić dwie dorose kobiety, które pomimo wykształcenia nie zdają się zauważyć jak swoim postępwaniem, robią ogromną wyrwę w psychice swoich dzieci. Lil swoim zachowaniem, pokazuje jak można być egoistycznym w momencie, kiedy przekłada się swoje własne uczucia i popędy nad dobro innych. Bo przecież, ona nadal w ukryciu spotykała się z Tomem, co spowodowało że jej syn nie mógł być szczęśliwy z Roz. Jak inaczej, można wyjaśnić końcową secnę filmu, gdzie cała czwórka spokojnie opala się na tratwie. Przecież mamy w pamięci to, że gdzieś daleko, są dwie nieszczęśliwe kobiety, samotne córki i żony, które zostały oszukane i potraktowwane okropnie? Czy dwójka dziewczynek i dwójka skrzywdzonych kobiet były warte tego, żeby zniszczono im życie za dobry seks? Jeżeli już decydujemy się na jeden związek, nie róbmy dziecka w drugim związku, lub po prostu nie pchajmy się do łóżka tej drugiej, mając w głowie pierwszą. Bo właśnie takie zachowanie rodzi patologię ukazaną bardzo dobrze, na końcu filmu. Dokonując wybór, trzeba ponosić tego konsekwencje. Przecież Tom wziął ślub, nie powiniem w tym wypadku, po raz kolejny wchodzić do łóżka Lil, mając na uwadze, że jego przyjaciel naprawdę kocha jego matkę, i to on jest powdem dla którego oni nie mogą być szczęśliwi. Film warty jest obejrzenia, ale trzeba się nad nim zastanowić. Trzeba się z nim przespać. Nie wolno wystawiać mu oceny czy recenzji pod wpływem impulsu. Moim zdaniem film zasługuje na mocne 6 w skali 10-cio punktowej. Co się dziwić, że film jest konrowersyjny, skoro sama lauteatka Nobla, właśnie na takich zachowaniach się skupia i przedstawia. Podziwiam Doris Lessing, że podejmuje się pisania na takie tematy. Nie jest to łatwe postawic się w takiej sytuacji i trzeźwo myśleć. Nobel zasłużony a ekranizacja naprawdę dobra. AcxGyF.idealne matki cały film
